۳۷ نکته مهم آداب زیارت‌ امام حسین (ع)

آداب زیارت امام حسین (ع)

زیارت امام حسین , ترک سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده وصحبت های دنیایی که در هر جا مذموم و مانع رزق و سبب قساوت قلب است، به ویژه در بقاع مقدس.

زیارت امام حسین
زیارت امام حسین , در روایات، برای زیارت آدابی ذکر شده که برخی از آن ها مخصوص موارد خاصّی است، لیکن برخی از این آداب که تقریباً جنبه عمومی دارد و به نوعی، به همه اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه ارتباط پیدا می کند عبارتند از:

۱-ترک کلام بیهوده و لغو و مخاصمه و مجادله در راه.

۲-غسل کردن پیش از زیارت.

۳-اگر چند امام را زیارت می شود، برای زیارت هر امام یک غسل صورت پذیرد.

۴-خواندن دعای مأثور هنگام غسل کردن.

۵-طاهر بودن؛ به این معنی که انجام غسلی بر او واجب نبوده و با وضو باشد.

۶-پوشیدن جامه های پاکیزه.

۷-پوشیدن جامه سفید.

۸-پوشیدن لباس نو.

۹-کوتاه برداشتن گام ها هنگام رفتن به زیارت و حرکت کردن به آرامی و با وقار.

۱۰-گفتن ذکر<<اللَّهُ أَکْبَر>>،<<الْحَمْدُ للَّهِ>>،<<سُبحانَ اللَّهِ>>و<<لا الهَ الَّا اللَّهُ>>هنگام رفتن به زیارت و صلوات فرستان بر پیامبر و آل او.

۱۱-خواندن اذن دخول قبل از ورود به حرم مطهّر.

۱۲-تلاش جهت تحصیل رقّت قلب، سوزش دل و خضوع.

۱۳-سجده برای خداوند به منظور تشکر از این نعمت الهی.

۱۴-مقدّم داشتن پای راست هنگام ورود و پای چپ هنگام خروج.

۱۵-ایستادن هنگام زیارت، اگر فرد عذری ندارد.

۱۶-سر به زیر انداختن و توجه نکردن به بالا و طرف راست و چپ.

۱۷-خواندن زیارت های مأثوره و ترک زیارت های غیر مأثوره.

۱۸-خواندن نماز زیارت که حداقل دو رکعت است.

۱۹-خواندن دعاهای وارده، بعد از نماز و زیارت.

۲۰-خواندن مقداری از قرآن و هدیه کردن ثواب آن به روح مقدس صاحب آن مرقد شریف.

۲۱-مقدّم کردن نماز واجب بر نماز زیارت. اگر مشغول زیارت بود و<<قَدْ قامَتِ الصَّلاه>>را شنید، زیارت را ترک و در نماز جماعت شرکت کند.

۲۲-زیارت کردن به نیابت پدر و مادر و دوستان و نزدیکان و برای آن ها طلب مغفرت نمودن.

۲۳-ترک سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده وصحبت های دنیایی که در هر جا مذموم و مانع رزق و سبب قساوت قلب است، به ویژه در بقاع مقدس.

۲۴-بلند نکردن آواز و صدای خود در آن مشاهد شریفه، برای هر علتی که باشد.

۲۵-وداع باصاحب آن مرقد شریف هنگام رفتن از آن شهر.

۲۶-قصد بازگشت به آن مکان مقدس هنگام وداع.

۲۷-بهتر شدن حال و کردار و گفتار، نسبت به پیش از زیارت.

۲۸-انفاق و احسان بر فقیران و مجاوران آن بقعه.

در زیارت امام حسین (ع)، موارد دیگری نیز بر این آداب افزوده شده که قابل توجه و دقت است از جمله:

۲۹-عطر نزدن و سرمه نکشیدن؛<<وَلاتَدَّهِنْ وَ لاتَکتَحِل حتّی تَأتِیَ الفُرات>>.

۳۰-حرکت به سوی حرم با آرامش و متانت؛<<وَیَلْزَمُکَ التَّوقیرُ لِأَخْذ ما لَیْسَ لَکَ>>.

۳۱-دیده از محرمات پوشاندن؛<<وَیَلْزَمُکَ انْ تَغُضَّ بَصَرَکَ>>.

۳۲-پرهیز از خصومت و نزاع و سوگند زیاد.

۳۳-کم سخن گفتن جز به خیر.

۳۴-پرهیز از شوخی و مزاح؛<<وَاقِلّ مِنَ الکَلامِ وَالمِزاح>>.

۳۵-مصاحبت نیکو با همسفران؛<<یَلْزَمُکَ حُسْنَ الصَّحابَهِ لِمَنْ یَصحَبُکَ>>.

۳۶-زیاد ذکر خدای گفتن؛<<وَأَکْثِر مِنَ اللَّهِ تَعالی>>.

۳۷-پا برهنه و همچون بندگان حرکت نمودن؛<<وَامْشِ حافیاً وَامْشِ مَشْیَ العَبد الذَّلیل>>.

منابع:
۱- کلینی، فروع کافی، ج ۶، ۳۲۱-۳۲۲.
۲- ابن قولویه،کالمل الزیارات: باب ۴۸-۴۹، ۷۹.
۳- قاضی عسکر، آداب سفر و زیارت عتبات عالیات: ۱۵۲-۱۵۷